Nierozprzestrzenianie ognia

Elementy budynków, w tym konstrukcja dachu i jego przekrycie,  o określonej klasie odporności ogniowej (§ 216 ust.1 [4]),  powinny być nierozprzestrzeniające ognia, przy czym w niektórych przypadkach dopuszcza się stosowanie słabo rozprzestrzeniających ogień (§ 216 ust.2 [4]): 

1) elementów budynku o jednej kondygnacji nadziemnej ZL IV oraz PM, o maksymalnej gęstości obciążenia ogniowego strefy pożarowej do 500 MJ/m²;

2) ścian wewnętrznych i zewnętrznych oraz elementów konstrukcji dachu i jego przekrycia w budynku PM niskim o maksymalnej gęstości obciążenia ogniowego strefy pożarowej do 1000 MJ/m² ;

3) ścian zewnętrznych w budynku niskim ZL IV.

Zgodnie z załącznikiem nr 3 pkt. 4. rozporządzenia [4] nierozprzestrzeniającym ognia przekryciom dachów odpowiadają przekrycia:

„…1) klasy B_ROOF(t1) badane zgodnie z Polską Normą PN-ENV 1187:2004 „ Metody badań oddziaływania ognia zewnętrznego na dachy”; badanie 1.

     2) klasy B_ROOF (t1)_, uznane za spełniające wymagania w zakresie odporności wyrobów na działanie ognia od zewnętrznego, bez potrzeby przeprowadzenia badań, których wykazy zawarte są w decyzjach Komisji Europejskiej publikowanych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej”

Warunki i kryteria techniczne dla przekryć B_ROOF (t1)_, o których mowa w pkt. 1., podano w tablicy 3.”

4.2. Przekrycia dachów spełniające kryteria grupy b i niespełniające jednego lub więcej kryteriów grupy a klasyfikuje się jako słabo rozprzestrzeniające ogień.

4.3. Przekrycia dachów klasy F_ROOF (t1) klasyfikuje się jako przekrycia silnie rozprzestrzeniające ogień.”