Projektowanie przegród w konstrukcji drewnianej pod względem ochrony przed hałasem
Wymagania normowe dotyczące izolacyjności przegród zewnętrznych wraz z przykładami obliczeń
W celu określenia wymagań dotyczących izolacyjności akustycznej przegrody zewnętrznej wg normy PN-B-02151-3:2015-10 [6] nie ma możliwości skorzystania z tablicy w której widniałaby gotowa do odczytania wartość wskaźnika R’A,2 tak jak miało to miejsce w arkuszu normy z roku 1999 [5].
Aktualnie wymaganie dotyczące dźwiękoizolacyjności przegrody zewnętrznej w postaci minimalnej wartości wskaźnika R’A,2 musi zostać określone przez projektanta na podstawie obliczeń, indywidualnie dla każdego obiektu a nawet dla każdego pomieszczenia, jeżeli taka potrzeba zachodzi. W tym celu konieczne jest określenie szeregu elementów mających wpływ na te wymagania.
Przedstawiono je poniżej.
Wymaganą przybliżoną izolacyjność akustyczną wypadkową przegrody zewnętrznej dla przypadku, gdy w pomieszczeniu występuje tylko jedna przegroda zewnętrzna należy obliczać z wzoru (1). O ile w przypadku ścian zewnętrznych sytuacja, w której występuje więcej niż jedna przegroda zewnętrzna dotyczy wyłącznie pomieszczeń narożnych o tyle w przypadku najwyższej kondygnacji i określenia wymagań dachu skośnego, zawsze mamy do czynienia z sytuacją, w której minimum 2 przegrody występują w pomieszczeniu, a mianowicie stropodach i co najmniej 1 ściana zewnętrzna. W takiej sytuacji zgodnie z PN-B-02151-3:2015-10 [6] sposób wykonania obliczeń zależny jest od tego czy miarodajny poziom hałasu na zewnątrz przegród jest jednakowy czy nie. Jeżeli mamy do czynienia z przypadkiem w którym poziom jest jednakowy obliczenia wykonuje się zgodnie z wzorem poniżej.
(1)
gdzie:
LA,zew – miarodajny poziom hałasu na zewnątrz danej przegrody zewnętrznej, wartość zaokrąglona do pełnej liczby decybeli,
LA,wew – poziom odniesienia do obliczania izolacyjności akustycznej przegrody zewnętrznej w dB,
S – pole rzutu powierzchni przegrody zewnętrznej na płaszczyznę fasady lub dachu widzianej od strony pomieszczenia w m2,
A – chłonność akustyczna pomieszczenia w oktawowym paśmie o częstotliwości f = 500 Hz bez wyposażenia pomieszczenia i obecności użytkowników w m2,
3 – poprawka przyjęta ze względu na brak możliwości ścisłego określenia miarodajnego poziomu charakteryzującego hałas zewnętrzny, na który narażony będzie budynek w dłuższej perspektywie czasu.
(2)
gdzie:
V - objętość pomieszczenia, w m3,
T - przewidywany czas pogłosu w pomieszczeniu w oktawowym paśmie o częstotliwości f = 500 Hz w sekundach należy przyjmować równy wzorcowemu czasowi pogłosu T=0,5 s za wyjątkiem pomieszczeń dla których w PN-B-02151-4 [7] określono wymagania.
W przypadku kiedy na zewnątrz budynku występuje hałas, do oceny którego zgodnie z normą PN-EN ISO 717-1 [12] powinien być dobrany wskaźnik adaptacyjny C a nie Ct,r, zamiast wskaźnika R’A,2 stosuje się wskaźnik R’A,1.
Jeżeli mamy do czynienia z sytuacją, w której poziom hałasu zewnętrznego przy przegrodach jest różny norma [6] zaleca sposób następujący sposób postępowania. Należy wyznaczyć wymaganą izolacyjność od dźwięków powietrznych każdej z przegród zewnętrznych w pomieszczeniu jak dla przypadku, gdy pomieszczenie posiada tylko jedną przegrodę zewnętrzną. Następnie należy zwiększyć wartość wskaźnika oceny przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwej R’A,2 o poprawkę 10lg(P) w dB, gdzie P oznacza liczbę przegród zewnętrznych w pomieszczeniu. Jeżeli w pomieszczeniu występują zarówno przegrody z oknami jak i bez okien to obliczenia poprawki wykonać można przy uwzględnieniu wyłącznie przegród z oknami pod warunkiem że izolacyjność akustyczna przegród pełnych będzie zwiększona o wartość 7 dB (jeżeli pomieszczenie posiada jedną przegrodę pełną) lub o 10 dB (jeżeli pomieszczenie posiada więcej niż jedną przegrodę zewnętrzną pełną). Powyższy sposób postępowania prowadzi do stosowania wzoru poniżej.
(3)
gdzie:
P - liczba przegród zewnętrznych w pomieszczeniu,
lub
P - liczba przegród zewnętrznych z oknami w pomieszczeniu (wówczas izolacyjność przegród bez okien zwiększamy o 7 dB (w przypadku jednej przegrody bez okien ) lub o 10 dB (w przypadku większej liczby przegrody bez okien).
Niezależnie od wyniku obliczeń izolacyjność akustyczna przegrody zewnętrznej nie może być mniejsza od wartości poniżej [6]:
- R’A,2 = 25 dB – hole i pomieszczenia recepcji w hotelach, korytarze i pomieszczenia rekreacyjne w szkołach, sale konsumpcyjne kawiarni i restauracji, sale wystawowe oraz pomieszczenia do zajęć sportowych i inne pomieszczenia o podobnym przeznaczeniu,
- R’A,2 = 30 dB – pozostałe pomieszczenia.
Poniżej przedstawiono przykłady obliczeniowe, których celem jest zilustrowanie w jaki sposób należy stosować metodykę obliczeniową przedstawioną powyżej oraz informacje dotyczące określania miarodajnego poziomu hałasu na zewnętrz budynku, poziomu odniesienia i wypadkowej izolacyjności akustycznej właściwej.