Wymagania zawarte w Ustawie z dnia 7 lipca 1994r. -  Prawo budowlane (Dz. U. 1994 Nr 89 poz. 414 z późn. zm.)

Podstawowe wymagania ogólne,  dotyczące szeroko rozumianej ochrony cieplno wilgotnościowej budynków i ich obudowy znajdują się w zasadniczym akcie prawnym tj. Ustawie Prawo Budowlane [1]  W Artykule 5 tego dokumentu czytamy: 

„Obiekt budowlany jako całość oraz jego poszczególne części, wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy, biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając:

1) spełnienie podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych określonych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającego zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylającego dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz. Urz. UE L 88 z 04.04.2011, str. 5, z późn. zm.), dotyczących:

a) nośności i stateczności konstrukcji,
b) bezpieczeństwa pożarowego,
c) higieny, zdrowia i środowiska,
d) bezpieczeństwa użytkowania i dostępności obiektów,
e) ochrony przed hałasem,
f) oszczędności energii i izolacyjności cieplnej,
g) zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych”

Do nich należą między innymi oszczędność energii i izolacyjność cieplna.  Akty wykonawcze do ustawy, rozporządzenia zawierające szereg wymagań szczegółowych dotyczących zagadnień ochrony cieplnej i ochrony przed wilgocią, są podstawowym aktem prawnym dla projektanta. W budownictwie jest to Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. 2002 Nr 75, poz. 690 z późn. zm.)[2].