Izolacyjność akustyczna

Sposób podejścia do zagadnienia izolacyjności akustycznej odpowiada podziałowi dotyczącemu rodzaju dźwięku. Zgodnie z powyższym zagadnienia dotyczące izolacyjności akustycznej można podzielić na dwie grupy [6]:

• izolacyjność od dźwięków powietrznych - odporność przegrody na przenoszenie dźwięków powietrznych, wyrażaną najczęściej za pomocą wskaźników R_A,1,R, R’_A,1, D_nT,A1, R’_A,2, D_nT,A2,
• izolacyjność od dźwięków uderzeniowych - odporność przegrody na przenoszenie dźwięków uderzeniowych, wyrażaną najczęściej za pomocą wskaźników L_n,w,R, L’_n,w.

W sposób schematyczny podział ten przedstawiono na poniższym rysunku:

Rys.1. Schematyczne przedstawienie podziału stosowanego przy analizie izolacyjności akustycznej przegród w budynku z punktu widzenia wymagań normowych [6]

Jeśli chodzi o ściany zewnętrzne to stawiane im wymagania izolacyjności akustycznej dotyczą wyłącznie izolacyjności od dźwięków powietrznych wyrażonej wskaźnikiem R’_A,2. W wyjątkowych sytuacjach, kiedy na zewnątrz przegrody występuje hałas odpowiadający wyłącznie widmu nr 1 [12] należy przyjąć do oceny wskaźnik R’_A,1. Do źródeł hałasu o widmie nr 1 należą między innymi: ruch kolejowy ze średnia i dużą prędkością, ruch na drodze szybkiego ruchu z prędkością większą od 80 km/h lub samoloty odrzutowe w małej odległości. Doświadczenie wskazuje, że sytuacja taka występuje bardzo rzadko. Dodatkowo przyjęcie wskaźnika R’_A,2 stawia rozwiązanie projektowe po „stronie bezpiecznej” w stosunku do rozwiązania, które dobrane zostało na podstawie wskaźnika R’_A,1.