Wykorzystanie kalkulacji akustycznych

Na potrzeby projektowania parametry dźwiękoizolacyjne przegród zaleca się przyjmować na podstawie badań laboratoryjnych. W przypadku braku danych pomiarowych, konieczne jest określenie dźwiękoizolacyjności na podstawie obliczeń. Dla przegród jednorodnych wykonanych z żelbetu, betonu zwykłego i betonu komórkowego, dopuszcza się korzystanie z wzorów empirycznych „prawa masy” [7], [14]. Wzory te pozwalają na określenie jednoliczbowych wskaźników R _w, R _A,1,R i R _A,2,R z zadowalającą dokładnością. Dla przegród niejednorodnych istnieje możliwość określenia izolacyjności akustycznej właściwej za pomocą dostępnych programów komputerowych.

Należy pamiętać jednak, że programy te korzystają z algorytmu obliczeniowego bazującego na „teoretycznym prawie masy” i wyniki przez nie generowane są tak dokładne jak utworzony przez nas model przegrody. Teoretycznie dokładność wyników określana jest przez producentów programów na ± 3 dB. W przypadku bardziej skomplikowanych rozwiązań jednak dokładność będzie dużo niższa. Wynika to z faktu braku możliwości uwzględnienia w modelu przegrody niuansów związanych z jej konstrukcją. Wystarczy prześledzić wyniki badań laboratoryjnych ścian szkieletowych na kształtownikach zimnogiętych [14] aby zauważyć, że ściany o tej samej grubości, masie płyt oraz gęstości wełny mineralnej mogą różnić się dźwiękoizolacyjnością wyrażoną wskaźnikiem R_A,1, nawet o kilka dB. Może wynikać to z faktu chociażby zastosowania innej grubości blachy na profile pionowe lub siły dokręcenia wkrętów. Tego rodzaju subtelności nie jesteśmy w stanie odwzorować w obliczeniach wykonanych za pomocą dostępnego na rynku oprogramowania. Trzeba pamiętać o tym jeżeli korzystamy z tego rodzaju programów i zawsze należy porównać wygenerowane przez program wyniki z dostępnymi wynikami dla ścian o podobnej konstrukcji.