Wymagania normowe dotyczące izolacyjności przegród zewnętrznych wraz z przykładami obliczeń

W celu określenia wymagań dotyczących izolacyjności akustycznej przegrody zewnętrznej wg normy PN-B-02151-3:2015-10 [6]  nie ma możliwości skorzystania z tablicy, w której widniałaby gotowa do odczytania wartość wskaźnika R’_A,2 tak jak miało to miejsce w arkuszu normy z roku 1999 [5].  

Aktualnie wymaganie dotyczące dźwiękoizolacyjności przegrody zewnętrznej w postaci minimalnej wartości wskaźnika R’_A,2 musi zostać określone na podstawie obliczeń przez projektanta, indywidualnie dla każdego obiektu a nawet dla każdego pomieszczenia, jeżeli taka potrzeba zachodzi. W tym celu konieczne jest określenie przez projektanta szeregu elementów mających wpływ na te wymagania. Przedstawiono je poniżej.

Wymaganą przybliżoną izolacyjność akustyczną wypadkową przegrody zewnętrznej dla przypadku, gdy w pomieszczeniu występuje tylko jedna ściana zewnętrzna należy obliczać z wzoru:

(1)

gdzie:
L_A,zew – miarodajny poziom hałasu na zewnątrz danej przegrody zewnętrznej, wartość zaokrąglona do pełnej liczby decybeli,
L_A,wew – poziom odniesienia do obliczania izolacyjności akustycznej przegrody zewnętrznej w dB,
S – pole rzutu powierzchni przegrody zewnętrznej na płaszczyznę fasady lub dachu widzianej od strony pomieszczenia w m²,
A – chłonność akustyczna pomieszczenia w oktawowym paśmie o częstotliwości f = 500 Hz bez wyposażenia pomieszczenia i obecności użytkowników w m ²,
3 – poprawka przyjęta ze względu na brak możliwości ścisłego określenia miarodajnego poziomu charakteryzującego hałas zewnętrzny, na który narażony będzie budynek w dłuższej perspektywie czasu.

gdzie:
V - objętość pomieszczenia, w m³,
T - przewidywany czas pogłosu w pomieszczeniu w oktawowym paśmie o częstotliwości f = 500 Hz w sekundach należy przyjmować wzorcowiu czasowi pogłosu T=0,5 s za wyjątkiem pomieszczeń dla których w PN-B-02151-4 [22] określono wymagania.
W przypadku kiedy na zewnątrz budynku występuje hałas, do oceny którego zgodnie z normą PN-EN ISO 717-1 [12] powinien być dobrany wskaźnik adaptacyjny C, zamiast wskaźnika R’_A,2 stosuje się wskaźnik R’_A,1.

Poniżej wyjaśniono jak określić wartości niezbędne do wykonania obliczeń wg wzoru (1):