Pasy międzykondygnacyjne

Istotną  rolę w zakresie spełnienia wymagań dotyczących bezpieczeństwa  pożarowego ścian zewnętrznych, jak również danego budynku,  pełnią pasy międzykondygnacyjne. Ich głównym zadaniem jest,  w przypadku wystąpienia pożaru,  powstrzymanie jego rozprzestrzeniania na sąsiednie piętra budynku.  

Pasy międzykondygnacyjne powinny mieć klasę odporności ogniowej dobraną odpowiednio do klasy odporności pożarowej budynku, być nierozprzestrzeniające  ognia (w niektórych przypadkach dopuszcza się zastosowanie słabo rozprzestrzeniających ogień) oraz powinny spełniać wymagania dotyczące ich wysokości zawarte w §223 i §224 rozporządzenia [4]:  

„§ 223. 1. W ścianach zewnętrznych budynku wielokondygnacyjnego, z zastrzeżeniem § 224, powinny być pasy międzykondygnacyjne o wysokości co najmniej 0,8 m.

2. Za równorzędne rozwiązania uznaje się oddzielenia poziome w formie daszków, gzymsów i balkonów o wysięgu co najmniej 0,5 m lub też inne oddzielenia poziome i pionowe o sumie wysięgu i wymiaru pionowego co najmniej 0,8 m.

3. Elementy poziome wymienione w ust. 2 powinny spełniać wymagania szczelności ogniowej i izolacyjności ogniowej, również w obrębie połączenia ze ścianami zewnętrznymi, przez okres odpowiadający czasowi klasyfikacyjnemu wymaganemu w stosunku do ścian zewnętrznych budynku i być nierozprzestrzeniające ognia. 

4. Warunki określone w ust. 1 i 2 nie dotyczą ścian holu i dróg komunikacji ogólnej. 

§224. 1. W ścianach zewnętrznych budynku wielokondygnacyjnego nad strefą pożarową PM, o gęstości obciążenia ogniowego powyżej 1000 MJ/m2, wysokość pasa międzykondygnacyjnego powinna wynosić co najmniej 1,2 m.

2. Za równorzędne rozwiązanie uznaje się oddzielenie poziome w formie daszków gzymsów i balkonów, o wysięgu co najmniej 0,8 m lub też inne oddzielenie poziome i pionowe o sumie wymiaru pionowego i wysięgu co najmniej 1,2 m, z zachowaniem warunków określonych w § 223 ust. 3.”