Rozwiązania z wełną mineralną

Wpływ izolacji cieplnej na dźwiękoizolacyjność stropów o konstrukcji drewnianej  wraz z wytycznymi projektowo-montażowymi 

W przypadku przegród wewnętrznych, dla których stawiane są wymagania w zakresie izolacyjności cieplnej (np. stropy) materiałem,  który pozwala spełnić te wymagania jest najczęściej wełna mineralna.  W przypadku przegród wewnętrznych jest ona stosowana również jako jeden z elementów niezbędnych w celu spełnienia wymagań dotyczących dźwiękoizolacyjności. 

Przykładowe rozwiązania stropów o konstrukcji drewnianej z wełną ISOVER przedstawiono na rysunkach 1 do 7.

Wartości wskaźników oceny izolacyjności od dźwięków powietrznych i uderzeniowych dla tych rozwiązań zestawiono w tablicy nr 1. 
 

Rys. 1 Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF00-00785/16/R282NZF: 1 – płyta Rigips Rigidur E25 - 25 mm, 2 – wełna mineralna ISOVER TDPT – 20 mm, 3 – keramzyt podsypkowy – 110 mm, 4 – papier woskowany, 5 – płyta OSB-3, 6 – pustka powietrzna – 40 mm, 7 – wełna mineralna – 100 mm, 8 – pustka powietrzna – 130 mm, 9 – sufit z płyty GK – 12,5 mm.

Rys. 1 Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF00-00785/16/R282NZF: 1 – płyta Rigips Rigidur E25 - 25 mm, 2 – wełna mineralna ISOVER TDPT – 20 mm, 3 – keramzyt podsypkowy – 110 mm, 4 – papier woskowany, 5 – płyta OSB-3, 6 – pustka powietrzna – 40 mm, 7 – wełna mineralna – 100 mm, 8 – pustka powietrzna – 130 mm, 9 – sufit z płyty GK – 12,5 mm.

Rys. 2. Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF00_00785/17/R297NZF: 1 – belki stropowe C24 – 70x220 mm, rozstaw maksymalnie co 1,0 m, 2 – płyta OSB-3 – 22 mm, 3 – folia paroizolacyjna, 4 – płyta GK, Typ A – 12,5 mm, 5 – wełna mineralna szklana ʎ ≤ 0,035, gęstość min 19 kg/m<sup>3</sup> – 220 mm.

Rys. 2. Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF00_00785/17/R297NZF: 1 – belki stropowe C24 – 70x220 mm, rozstaw maksymalnie co 1,0 m, 2 – płyta OSB-3 – 22 mm, 3 – folia paroizolacyjna, 4 – płyta GK, Typ A – 12,5 mm, 5 – wełna mineralna szklana ʎ ≤ 0,035, gęstość min 19 kg/m3 – 220 mm.

Rys. 3. Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF00_00785/17/R297NZF: 1 – belki stropowe C24 – 70x220 mm, rozstaw maksymalnie co 1,0 m, 2 – płyta OSB-3 – 22 mm, 3 – folia paroizolacyjna, 4 – płyta GK, Typ A – 12,5 mm, 5 – wełna mineralna szklana ʎ ≤ 0,035, gęstość min 19 kg/m<sup>3</sup> – 220 mm, 6 – wełna mineralna – Profit Mata ʎ ≤ 0,035 – 100 mm.

Rys. 3. Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF00_00785/17/R297NZF: 1 – belki stropowe C24 – 70x220 mm, rozstaw maksymalnie co 1,0 m, 2 – płyta OSB-3 – 22 mm, 3 – folia paroizolacyjna, 4 – płyta GK, Typ A – 12,5 mm, 5 – wełna mineralna szklana ʎ ≤ 0,035, gęstość min 19 kg/m3 – 220 mm, 6 – wełna mineralna – Profit Mata ʎ ≤ 0,035 – 100 mm.

Rys. 4. Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF02-00785/16/R263NZF: 1 – płyta Rigips Rigidur E25 - 25 mm, 2 – keramzyt podsypkowy Weber Leca– 130 mm, 3 – płyta OSB-3, 4 – pustka powietrzna – 40 mm, 5 – wełna mineralna – 100 mm, 6 – pustka powietrzna – 130 mm, 7 – sufit z płyty GK – 12,5 mm.

Rys. 4. Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF02-00785/16/R263NZF: 1 – płyta Rigips Rigidur E25 - 25 mm, 2 – keramzyt podsypkowy Weber Leca– 130 mm, 3 – płyta OSB-3, 4 – pustka powietrzna – 40 mm, 5 – wełna mineralna – 100 mm, 6 – pustka powietrzna – 130 mm, 7 – sufit z płyty GK – 12,5 mm.

Rys. 5. Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF01-0785/16/R263NZF - wariant I: 1 – płyta OSB-3,    2 – pustka powietrzna – 140 mm, 3 – wełna mineralna – 100 mm, 4 – sufit z płyty GK – 12,5 mm.

Rys. 5. Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF01-0785/16/R263NZF - wariant I: 1 – płyta OSB-3, 2 – pustka powietrzna – 140 mm, 3 – wełna mineralna – 100 mm, 4 – sufit z płyty GK – 12,5 mm.

Rys. 6.  Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF01-0785/16/R263NZF - wariant II: 1 – wylewka Weber Floor 4310 – 25 mm, 2 – folia polietylenowa, 3 – wełna mineralna ISOVER TDPT – 30 mm, 4 – wełna mineralna ISOVER Stropoterm – 40 mm, 5 – płyta OSB-3, 6 – pustka powietrzna – 140 mm, 7 – wełna mineralna – 100 mm, 8 – sufit z płyty GK – 12,5 mm.

Rys. 6. Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF01-0785/16/R263NZF - wariant II: 1 – wylewka Weber Floor 4310 – 25 mm, 2 – folia polietylenowa, 3 – wełna mineralna ISOVER TDPT – 30 mm, 4 – wełna mineralna ISOVER Stropoterm – 40 mm, 5 – płyta OSB-3, 6 – pustka powietrzna – 140 mm, 7 – wełna mineralna – 100 mm, 8 – sufit z płyty GK – 12,5 mm.

Rys. 7.  Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF01-0785/16/R263NZF - wariant III: 1 – wylewka Weber Floor FLOW – 60 mm, 2 – folia polietylenowa, 3 – wełna mineralna ISOVER TDPT – 20 mm, 4 – wełna mineralna ISOVER Stropoterm – 40 mm, 5 – płyta OSB-3, 6 – pustka powietrzna – 140 mm, 7 – wełna mineralna – 100 mm, 8 – sufit z płyty GK – 12,5 mm.

Rys. 7. Schematyczne przedstawienie stropu, raport LZF01-0785/16/R263NZF - wariant III: 1 – wylewka Weber Floor FLOW – 60 mm, 2 – folia polietylenowa, 3 – wełna mineralna ISOVER TDPT – 20 mm, 4 – wełna mineralna ISOVER Stropoterm – 40 mm, 5 – płyta OSB-3, 6 – pustka powietrzna – 140 mm, 7 – wełna mineralna – 100 mm, 8 – sufit z płyty GK – 12,5 mm.

Tablica 1. Wartości wskaźników oceny izolacyjności akustycznej wyznaczone w badaniach laboratoryjnych, przykładowych rozwiązań stropu drewnianego z wełna mineralna ISOVER [22].

Lp.

Rodzaj stropu drewnianego

Parametry dźwiękoizolacyjne

Rw (C;Ct,r)

RA,1

dB

Ln,w (CI)

dB

1.

rys.1

61 (-1;-8)

60

50 (5)

2.

rys.2

46 (-2;-7)

44

 

3.

rys.3

50 (-2;-8)

48

 

4.

rys.4.

 

 

60 (2)

5.

rys.5.

 

 

73 (0)

6.

rys.6.

 

 

59 (4)

7.

rys.7.

 

 

60 (3)

 

Wytyczne projektowo-montażowe 

Na izolacyjność akustyczną stropu wraz z podłogą, często decydujący wpływ ma jakość wykonanych prac. W przypadku stropów o konstrukcji drewnianej, uwaga ta dotyczy zarówno dźwięków powietrznych jak i uderzeniowych. Wszelkie błędy i odstępstwa od systemu najczęściej kończą się drastycznym obniżeniem skuteczności zastosowanego rozwiązania. Bezwzględnie przestrzegać należy instrukcji wykonania stropów systemowych w tym rodzaju stosowanych materiałów wibroizolacyjnych. Na przybliżoną izolacyjność akustyczną właściwą między pomieszczeniami w budynku. Również jakość wykonania podłogi pływającej z warstwą dociskową monolityczną lub z tzw. „suchego jastrychu  decyduję o izolacyjności akustycznej od dźwięków uderzeniowych. Również izolacyjność od dźwięków powietrznych może ulec obniżeniu na skutek wadliwego wykonania tego elementu.

Poniżej w tablicy 2 pokazano przykładowe błędy dotyczące wykonawstwa podłóg pływających oraz rozwiązanie prawidłowe.

 

Rozwiązania niezalecane

Rozwiązania zalecane

Brak izolacji obwodowej (dylatacji). Warstwa dociskowa podłogi pływającej (jastrych, wylewka itp.) musi być oddylatowana na całym obwodzie od ścian w pomieszczeniu (nie może mieć kontaktu ze stropem i ścianami). Z tego względu wzdłuż całego obwodu ścian musi być ułożona wibroizolacja w postaci taśm dylatacyjnych lub pasów wełny mineralnej o wysokości 1 cm powyżej całkowitej grubości wszystkich warstw podłogowych. Niewłaściwe wykonanie dylatacji powoduje zmniejszenie izolacyjności od dźwięków uderzeniowych dźwięków uderzeniowych między pomieszczeniami nawet o kilkanaście dB w porównaniu z rozwiązaniem właściwym.

Nieciągłości w warstwie płyt wełny mineralnej. Należy zwrócić uwagę na dokładne ułożenie warstwy sprężystej (np. wełny mineralnej). Płyty muszą przylegać szczelnie do siebie. W innym przypadku, miejsca wolne wypełnione zostaną płynną mieszanką betonową i po jej związaniu będą stanowiły elementy przekazujące bezpośrednio drgania z płyty dociskowej na strop i konstrukcję budynku, skutkując drastycznym obniżeniem parametrów dźwiękoizolacyjnych stropu

Nieciągłości w warstwie płyt izolacji przeciwwilgociowej. Należy zwrócić uwagę na dokładne ułożenie warstwy izolacji przeciwwilgociowej (np. folia PE gr. 0,2 mm) tak aby stanowiła ochronę przed wniknięciem płynnego płynnej mieszanki betonowej lub jastrychu pomiędzy warstwy izolacji akustycznej. Miejsca takie po związaniu mieszanki będą stanowiły elementy przekazujące bezpośrednio drgania z płyty dociskowej na strop i konstrukcję budynku, skutkując drastycznym obniżeniem parametrów dźwiękoizolacyjnych stropu.

Przenoszenie dźwięku przez przewody i instalacje. Przewody lub instalacje prowadzone w warstwach posadzkowych powinny być akustycznie odizolowane materiałem sprężystym. Najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie dwuwarstwowego układu płyt z wełny mineralnej, z przewodami instalacyjnymi w warstwie izolacji. Stosując jednowarstwowy układ wełny warstwę izolującą należy wykonać poprzez wyprofilowanie w wełnie bruzdy na przewód. Rozwiązanie nie dotyczy ogrzewania podłogowego.

 

Oparcie ściany działowej na podłodze pływającej zamiast na stropie. Warstwa dociskowa podłogi pływającej (jastrych, wylewka itp.) musi być oddylatowana na całym obwodzie od ścian w pomieszczeniu. Oparcie ściany działowej na podłodze pływającej uniemożliwia wykonanie takiej dylatacji i skutkuje transmisją dźwięków materiałowych przez pobudzoną do drgań (chodzeniem lub falą akustyczną) warstwę dociskową w podłodze do pomieszczenia obok. Alternatywnie można stosować nacięcie jastrychu na całej jego grubości:

 

Nieprawidłowe wykonanie fugi łączącej cokół z podłogą w przypadku wykończenia za pomocą płytek ceramicznych itp. Błędne wykonanie tego elementu obniża nie tylko izolacyjność od dźwięków w kierunku pionowym (przez strop) ale także w kierunku poziomym (przez ścianę). Stanowi częstą przyczynę obniżenia izolacyjności akustycznej między pomieszczeniami pomimo prawidłowo zrealizowanego projektu oraz budynku na etapie deweloperskim.


 

Dla prawidłowego wyświetlania serwisu oraz korzystania z pełni jego funkcjonalności, prosimy o użycie przeglądarki internetowej Google Chrome, Microsoft Edge, Firefox lub Safari.